Gece Yarısı Güneşi

1. Dönüş - Özlem

Bella

Hayatımın başladığı yere, Forks’ a geri dönüyorduk. Yol boyunca Edward Jacob’la konuşmadı. Aralarında anlayamadığım bir gerginlik vardı. Edward Jacob’a ne kadar güvense de sevse de kızımı kıskandığını düşünüyorum. Jacob’da döndüğümüz için bizlerden çok daha fazla mutluluk olduğunu görebiliyordum. Sonuçta aylardır görmediği sürüsüne geri dönüyordu. Hasret sona erecekti. Yaklaşık bir buçuk saat sonra Forks’da olacaktık.

“Sanırım mola vermemiz gerekecek.” Edward kehribar gözlerini devirerek yola bakmaya ara verip benim gözlerimle birleştirdi ve yanağıma ufak bir öpücük kondurdu.

“Bence de acele etsek iyi olacak yoksa Alice Porsche’sini ıslattığını görürse arabayı durdurup senin canına okuyacak.” Rosaile Jacob’a sataşıyordu. Jacob ise arabanın arka koltuğuna kapanmış şekilde alayları cevaplamıyordu. Carlisle’nin arabasında yer olmadığından ben, Edward, Rosaile, Jacob ve Reneesme aynı arabada geliyorduk. İki gün önce San Diego’da bir otelde ailecek toplanmıştık artık Jacob bize alışmıştı bizde ona alışmıştık. Sonuçta Reneesme’yle o tam beş senedir yan yanalar istesek de istemesek de Jacob’a ailecek alıştık. Arabayı yol kenarında bir benzin istasyonunda park ettik.

Jacob bize döndü “Hemen geleceğim.” Dedi ve hızlıca koşmaya başladı yaklaşık 5 dakika sonra tekrar yoldaydık.

Jacob bir şerif oldu. Babam Charlie’nin koltuğunda artık Jacob oturacaktı. Harvard Üniversitesi’ne puanı yetmese de Cullen’lerin ufak bir torpiliyle bizimle birlikte okudu. Ben ise küçükken hayallerimde ki gibi çocuk doktoru oldum. Böylece Carlisle’den yardım almadan kızımın hastalıklarına bakabilecektim. Edward bu sefer hukuk okumayı tercih etti. Hepimiz okullarımızı bitirmiştik. Forks’a dönünce Forks lisesinden kimlerin hala kasabada olduğuna bakacağım bu benim için çok önemli eğer hala Mike kasabadaysa Edward’ı sakin tutmam zor olacaktı çünkü son karşılaşmamızda az daha kontrolünü kaybedip Mike saldırıyordu.