İmkansız Aşk ve Robert“Allah kahretmesin! Açılmıyor işte açılmıyor!”
Çıldırmış gibi bağırıyordum. Nasıl olurda açılamazdı herkesin kolaylıkla açabildiği bir kapı. “Bu sefer de başaramazsam, gidip kilidi değiştireceğim.” diye kendime yemin ederek deniyordum tekrar tekrar.
“Merhaba.” dedi arkamdaki sakin erkek sesi.
Hiddetimle beraber dönmüştüm arkamı ama gözlerini görür görmez hiddetim, bir daha asla dönmemecesine gitti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder